Pascal Angillis (T2 Belgian Cats) en Femina Habac zetten nóg meer in op de creatie van technisch meerwaarde. En ook jij kan daar van genieten!

Vandaag weten we Pascal Angillis te strikken voor een exclusief interview, net voor aanvang van de
coachesvergadering bij Femina Habac. Pascal is niet alleen assistent-coach bij de Belgian Cats, hij combineert
dit met de rol van sportief verantwoordelijke bij Femina Habac te Sint-Truiden. Ondanks deze variëteit aan
verantwoordelijkheden lopen we Pascal dezer dagen vaak tegen het lijf in onze Trudohal. Hier gaan ook de
‘open’ specialisatietrainingen voor meisjes door, telkens op woensdag. Lees gerust verder hieronder of klik
door naar het hele interview: Interview met Pascal Angillis – Femina Habac

  1. Goedemiddag Pascal, het was een zéér drukke Olympische basketbalzomer voor je – vertel eens –
    hoe heb je die Olympische heksenketel in Frankrijk beleefd?
    Eerst en vooral was het een ongelofelijke ervaring, zeker in Rijsel. De wedstrijdbeleving was er top:
    28.000 supporters in een zaal, waarvan er minstens 18.000 basket-gekke-Belgen present tekenen. Dat
    voel je, want die dragen onze Belgian Cats echt op handen. Je komt bijgevolg in een emotionele
    rollercoaster terecht door het warme publiek, maar ook door de overwinningen. Ik koester ook de tijd
    in Kortrijk, ongezien! Mensen kwamen ons uitwuiven aan het hotel, onder politiebegeleiding rijden
    naar de zaal, getoeter en gejuich langs de straten. O zo plezant! Ook de ervaring in het Olympisch
    dorp in Parijs was fantastisch. Je loopt daar elk dag rond tussen de allerbeste atleten ter wereld. Ik
    moest mezelf soms in de arm nijpen om te beseffen dat het geen droom was.
  2. Hoe gaat het daar dan aan toe tijdens de Olympisch Spelen met wereldtoppers als Emma
    Meeseman, Julie Vanloo, Antonia Delaere – om er maar enkele te noemen. Welke sfeer heerst er
    daar in zo’n ploeg?
    Ondanks hun status zijn onze dames eigenlijk heel ‘humble’ en bescheiden. Ze zitten allen samen aan
    tafel, vertellen, lachen en maken plezier. Het veel gesmaakte tijdverdrijf komt in de vorm van
    bordspelen, UNO en Playstation. De sfeer is doorgaans heel gemoedelijk. Uiteraard zijn er ups &
    downs, zeker na een verliesmatch. Maar dames als Maxuella Lisowa-Mbaka, Elise Ramette of Julie
    Vanloo weten het tij in de groep vaak snel te keren. Ja, er zitten wel wat sfeermakers tussen!
  3. Europees kampioen en Olympisch 4
    de van de wereld worden is niet niks – waar liggen de volgende
    ambities met de Belgian Cats?
    In de topsport volgen de doelstellingen elkaar heel snel op. Op korte termijn willen we ons kwalificeren
    voor het Europese kampioenschap in Duitsland. Daarna focussen we op 2026, met het
    wereldkampioenschap in Duitsland. Snel daarna, in 2027, volgt het Europees kampioenschap. Hopelijk
    kan dat doorgaan in België… dat zou geweldig zijn! En mijn grote, persoonlijk droom zijn de
    Olympische spelen van 2028 in Los Angeles. Ik ben er opgegroeid en heb er nog heel wat vrienden en
    familie. Nu reeds krijg ik tal van telefoontjes in de hoop dat België er op het hoogste toneel mag
    verschijnen. Dit wordt mogelijk iets ongelofelijks!
  4. Hoe zie je je eigen rol in dat verhaal evolueren?
    Ik ben assistent-coach bij de Belgian Cats. Mijn taken zitten erin om de ploeg aanvallend voor te
    bereiden, video analyses te maken en daarop te rapporteren. Daarnaast heb ik een
    verantwoordelijkheid met ons plan ‘BE GOLD’ – waarbij ik met jongere speelsters zoals Nastja
    Claessens en Ine Joris begeleidt. Dat bestaat uit heel wat individueel werk samen met hen, video
    opvolging en evaluaties van hun wedstrijden.
    Naar de toekomst toe kan het al eens zijn dat ik van de aanval naar de ‘defense’ wordt verschoven, of
    dat ik specifieke stages met ‘BE GOLD’ afwerk ter voorbereiding van het echte werk met de Cats. Dit
    laatste was het afgelopen voorjaar nog het geval. De rol van assistent-coach is zeer gevarieerd en ik
    voel me daar heel goed in.
  5. Langs je verantwoordlijkheden bij de Cats ben je ook sportief verantwoordelijke bij Femina Habac,
    kan je daar wat meer over vertellen?
    Ik ben bij de club begonnen toen mijn dochters hier nog speelden. Voor mij is Femina Habac steeds die
    fijne, sportieve en familiale organisatie gebleven. Uniek in Haspengouw, omdat ze uitsluitend focus
    legt op basketbal voor meisjes en dames. Deze club wordt gedragen door mensen die het beste met de
    meisjes voor hebben. En dat vind ik namelijk héél belangrijk. Mijn eigen missie zit erin om de club en
    coaches vooruitgang te laten maken. Want als ik de coaches beter kan maken, dan maken zij op hun
    beurt de speelsters beter. Ik ondersteun dit principe door een sportieve visie uit te werken, maar ook
    door individueel te werken met de coaches. Het gebeurt ook dat ik zelf een training voor mijn rekening
    neem. Dan werk ik meestal rond een bepaald thema om coach en speelsters extra handvaten naar de
    toekomst mee te geven. Zoiets geeft dan de nodige inspiratie waarop het team kan verder bouwen.
  6. Je staat daar allicht niet alleen voor, welke organisatie staat er daar op poten?
    De club heeft stevig geïnvesteerd in haar structuur met een sportieve cel hoge ringen en een sportieve
    cel lage ringen, zoals het een behoorlijke club betaamt. Voor de lage ringen kan ik steunen op Bart
    Paquay die samen met zijn coaches fantastisch werk levert. Bij de hoge ringen is Wouter Debels mijn
    steun en toeverlaat om alles daar goed draaiende te houden. Naast mijn twee partners zijn het
    uiteraard onze coaches die het verschil maken. Voor mij zijn dit dé draaischijven van de club. Het is
    namelijk door hun motivatie en harde werk dat de weg voor club en speelsters naar een hoger niveau
    mogelijk is. En daar wordt hard aan gewerkt. Kortom, zonder coaches bestaat de club niet, zonder
    coaches ben ik hier ook nutteloos en zonder coaches zit er geen progressie in de speelsters.
  7. De toekomst is verzekerd dus – er loopt daar heel wat talent rond, op én langs het veld. Welke
    uitdagingen zie je?
    De grootste uitdaging die ik zie, is om het aangename voor de speelsters aan het concept ‘hard werken
    en agressief spelen’ te koppelen. Vanuit mijn beleving als voormalig speler en coach op het hoogste
    niveau* vond ik het steeds fantastisch om alles te kunnen geven op een terrein. Zeer hard werken heb
    ik altijd superleuk gevonden. En daar start het mee. Het is mijn grootste uitdaging om die fusie tussen
    ‘fun en hard werk’ te kunnen bewerkstelligen op het veld. Op het moment dat iedereen op het terrein
    dit gaat begrijpen, dan gaat het niveau exponentieel de lucht in bij onze club.
  8. En hierop doorbordurend, wat is je ultieme droom voor de dames van Femina Habac?
    Ik heb er eigenlijk twee. Enerzijds heb ik een ‘collectieve’ droom waarbij Femina Habac met een ploeg
    kan doorstoten naar de landelijke reeksen. Tweede of zelfs eerste landelijke, waarom niet? Ik denk
    oprecht dat Femina Habac dat verdient: een club met zoveel meisjes moet op termijn hiertoe in staat
    zijn. En die ambitie realiseren moet het uithangbord voor onze club zijn. Anderzijds heb ik ook een
    ‘persoonlijke’ droom waarbij ik, vroeg of laat, ook wat individuele meisjes bij de jeugdselecties van de
    Cats U16, U18, U20 hoop te verwelkomen. Of er zelfs es ééntje bij de Belgian Cats te zien, wie weet…
    Het zou voor mezelf, maar ook voor de hele Femina Habac organisatie een fierheid zijn om ooit een
    meisje tot daar te zien doorstromen!
  9. En daar wordt ook stevig aan gewerkt, stel ik vast – met extra trainingssessies op woensdag.
    “Specialisatietrainingen” onder jouw leiding, Pascal. Hoe gaat dat precies in zijn werk?
    Wekelijks mag ik daar tellen op de trouwe samenwerking met Dimitri Paquay en Bart Paquay, die daar
    geweldig werk leveren. Het gaat om een extra training waar we puur op het technische aspect
    focussen. We vestigen dan geen aandacht op lopen of bijvoorbeeld verdedigende organisatie, maar
    het is een uur specifiek toegelegd op technische vaardigheden. Wij geloven immers dat het ontwikkelen
    van die individuele techniek primordiaal is om het niveau van al onze ploegen te verhogen.
  10. Zijn er ook ‘open’ specialisatietrainingen bij Femina Habac? Kan elk baskettend meisje daar zomaar
    aan deelnemen en de specialisatie trainingen volgen onder het toeziend oog van een Olympisch
    coach?
    Ja, dat kan absoluut, mits al wat basketbalervaring. Samen met het Femina Habac bestuur werd ervoor
    gekozen om deze sessies open te zetten voor het grote publiek. Mijn persoonlijke ambitie is om zoveel
    mogelijk meisjes beter te kunnen maken. Bovendien is zo’n aanbod niet in elke club aanwezig. Ook
    daarom stellen we deze meerwaarde ter beschikking. We organiseren deze trainingen zonder enige
    druk naar de speelsters toe, zonder dat er continu aan hun mouw getrokken wordt. Voor ons als club
    heeft dit een mooie uitstraling om zulk een aanbod in de markt te kunnen zetten.
  11. Op welk manier kan men zich daarvoor inschrijven?
    Geïnteresseerde meisjes kunnen inschrijven via de link www.feminahabac.be/specialisatietrainingen
    Prijs: De kostprijs voor een heel seizoen specialisatietrainingen bedraagt tijdelijk 100€.
    (Méér dan 30% korting) Start je pas na Nieuwjaar dan betaal je slechts 50€.
    Ben je nog niet helemaal zeker en wil je es komen proberen? Ook dat kan, we bieden
    graag 2 oefensessies aan voor 10€ – hierna kan je beslissen of je verder deelneemt.
    Waar: Deze specialisatie sessies gaan door in de Trudohal (aan de Veemarkt) te Sint-Truiden.
    Wanneer: Na inschrijving kan je bij ons terecht op woensdagen van 16u30 tot 17u30. Dit is
    uitgezonderd feestdagen die op woensdag vallen of tijdens de schoolvakanties.
    Voor wie: We verwelkomen graag speelsters met basketbalervaring vanaf de U10 reeksen tot
    en met U16 reeksen. Mochten er aansluitend nog vragen zijn, dan kan men zich
    uiteraard richten tot onze sportieve cel, coaches of ons bestuur. Kom gerust een
    keertje langs!
  12. Wil je ons nog een laatste sportieve gedachte meegeven?
    Zeker, het maakt niet uit van waar je komt of waar je nu staat – als je een droom hebt en je wil er hard
    voor werken, dan kun je er ook geraken. Dit bewijs zie ik elke campagne met de Belgian Cats. Er zijn
    meisjes die uit Ieper komen, Cointe bij Luik of Borgerhout. Plaatsen net zoals Sint-Truiden. Van daaruit
    hebben deze dames liefde gevonden voor basketbal, zijn ze hard beginnen werken en geraakt op een
    niveau waar ze zelf nooit van durfden dromen. Ik zou zeggen: blijf dromen én hard werken, meisjes!
    Dank u wel voor dit inspirerende interview, Pascal. Succes met al je doelen, op en langs het basketbalveld.
    Femina Habac levert mooi werk en de toekomst lijkt alvast verzekerd. Wie weet mogen we ooit enkele
    getalenteerde meiden zien schitteren bij de Belgian Cats. En tot die tijd… ‘Yellow-green, one team!’
  • Als speler was Pascal onder andere actief op het hoogste niveau bij Sunweb Oostende alsook in eerste klasse in de VS. Als coach kennen
    we Pascal van opdrachten bij Limburg United, Spirou Charleroi, The Belgian Lions en momenteel bij The Belgian Cats – en uiteraard niet te
    vergeten van bij Femina Habac, nvdr

Hier kan je de pagina van ik woon in Sint-Truiden like.

Klik hier en word lid van de groep ik woon in Sint-Truiden.

Zo blijf je op de hoogte van het nieuws en activiteiten uit Sint-Truiden en omgeving.

Veerle R

Ik woon in Sint-Truiden

Learn More →